Rozdział 25 :)

Obudziłam się około 11.Spojrzałam na Horana, który jeszcze słodko spał. Chłopak nadal odejmował mnie w pasie. Nie chciałam go budzić, dlatego delikatnie zabrałam jego dłoń z mojego pasa, po czym podeszłam do torby i wybrałam zestaw na dzisiaj. Skierowałam się w stronę łazienki, gdzie wykonałam poranną toaletę, ubrałam się, a na koniec umalowałam. Dzisiaj zrobiłam sobie delikatne kreski i pomalowałam rzęsy tuszem. Nie jest to jakiś wielki makijaż, ale taki wykonuje zazwyczaj. Nigdy nie lubiłam mocnych makijaży. Kiedy wyszłam z łazienki zobaczyłam Niallera leżącego na łóżku z telefonem w ręku. Nie wiem kiedy wstał i jak to zrobił,ale szybki jest,bo był już w ubraniu. Pisał coś w telefonie, pewnie na twitterze siedział. W pewnym momencie podniósł głowę i uśmiechnął się do mnie. Już miałam iść do chłopaka, ale moją uwagę przykuło coś czarnego i małego, które było przymocowane do łóżka. Podeszłam bliżej, a moim oczom ukazała się mała kamerka. Wyrwałam ją i pokazałam Niallerowi. On tylko spojrzał na mnie i cicho pod nosem powiedział „Louis”. Boże Tomlinson w ogóle nie ma mózgu. Chłopak złapał mnie za rękę i zaprowadził do pokoju Zayna i Louisa. Niall zaczął pukać, no dobra walić w drzwi. Ja gdyby nigdy nic po prostu weszłam do niego. Zobaczyłam, że wszyscy stoją przy laptopie i coś oglądają. 

-Louis, tłumacz się – powiedziałam ,kładąc kamerkę na stoliku.

-hahaha mówiłem,żebyś tam nie zakładał teg –zaczął się śmiać Zayn, a jak na niego spojrzałam to od razu zachował powagę – no właśnie Louis, wytłumacz nam to

-a jak my byśmy robili coś o czym wy nie powinniście wiedzieć –zaczął Niall

-świetnie Niall,to jeszcze bardziej go nakręci – odparłam

-fajnie by było gdybyście wiecie –powiedział Harry , a za chwilę wszyscy spojrzeliśmy na niego – to Louis powiedział

-zdurniałeś już całkiem – powiedziałam z uśmiechem

-fajnie no nie ? –zapytał Louis, poruszając brwiami.

Nie wytrzymałam tylko przybiłam sobie wielkiego Facepalma. Naprawdę powinien użyć mózgu. Boże z kim ja żyję.

-mamy dzisiaj dzień wolny, robimy co chcemy – powiedział nagle Liam.

Wiedziałam, że chłopak próbuje zmienić temat. Przyznam, że mu się to udało, bo po chwili każdy zaczął mówić co chciałby robić. Oczywiście jak zwykle wybuchła wielka kłótnia.

-nie lepiej zrobić tak, żeby każdy robił to co chce ? –zapytałam nagle

-świetny pomysł Em- oznajmił Louis.

Serio ? nie trzeba być geniuszem, żeby na coś takiego wpaść. Ah ten Louis. Po chwili każdy porozchodził się do swoich pokoi. Ja chyba pójdę na małe zakupy. Nie codziennie bywam w Nowym Jorku. Już miałam wychodzić, kiedy wpadłam na Niallera. Chłopak złapał mnie w pasie i nie chciał puścić. Po chwili wziął mnie na ręce i zaniósł na łóżko. Po paru minutach całowaliśmy się namiętnie.

 -Louis może tutaj wejść w każdej chwili – oznajmiłam, odklejając się od chłopaka.

-ale nie wejdzie –odpowiedział. Spojrzałam się na chłopaka a on tajemniczo się uśmiechnął.

Chłopak powrócił do tego co robił parę minut temu, czyli do całowania mnie. Niestety chyba nie było nam to dane, bo przerwało nam pukanie do drzwi.

-pizze przywiozłem –powiedział niskim głosem facet. Dobra nie facet,tylko to był Louis. Myśli,że się nabierzemy.

-bardzo śmieszne Louis –powiedział Niall

-dacie popatrzeć ? –zapytał

Nie wytrzymałam już z nim, dlatego zdjęłam buta i rzuciłam w drzwi. Usłyszeliśmy tylko”no dobra,dobra” . On jest coraz bardziej głupszy. Im starszy tym głupszy. Niall znowu zaczął się zbliżać,ale lekko go odepchnęłam i powiedziałam, że idę na zakupy. Chłopak zrobił smutną minę, a ja się lekko zaśmiałam i wyszłam z pokoju. Nie wiedziałam gdzie tutaj jest jakieś centrum handlowe, dlatego spytałam się taksówkarza. Już po 20 minutach znalazłam się na miejscu. Podziękowałam mu, zapłaciłam i wyszłam. Nie powiem budynek robił wrażenie, był ogromny. Nie chciałam tracić czasu, dlatego szybko weszłam do środka. Po paru godzinach byłam wykończona. Przeszłam wszystkie sklepy. Kupiłam sobie nowe trampki,bluzke z napisem” I love New York „ nowe spodnie i koszule z ćwiekami. Byłam zadowolona ze swoich zakupów.Kiedy miałam już wychodzić,zauważyłam w sklepie śliczną bluzkę z Nowym Jorkiem. Od razu pomyłam o Nicoli. Wstąpiłam do sklepu, wybrałam rozmiar i kupiłam ją. Naprzeciwko mnie zobaczyłam jeszcze śliczne bransoletki . Świetnie, chyba nigdy nie wyjdę z tej galerii. Chciałam ją obejrzeć dokładniej, było tam napisane „Best Friends Forever” były prześliczne. Pomyślałam, że kupie taką Dani. Przy okazji kupiłam dwie,bo dla niej i dla mnie. Dla Nicoli jako symbol naszej przyjaźni kupiłam dwa pierścionki .Na jednym było napisane Friends a na drugiej forever. Teraz dopiero mogę iść do domu.  Wstąpiłam jeszcze na jakiegoś shake. Wzięłam sobie bananowego. Po chwili wyszłam i złapałam wolną taksówkę. Były straszne korki, więc powrót do hotelu zajął nam więcej niż kiedy jechałam. Nienawidziłam korków. Powoli mnie to stanie wykańczało. Po jakiś 40 minutach byłam na miejscu. Skierowałam się do wejścia.Kiedy zamykałam drzwi zobaczyłam panią. Chamsko bym się zachowała gdybym jej zamknęła drzwi przed nosem, dlatego potrzymałam nogą drzwi. Inaczej nie mogłam, bo miałam w rekach siatki. Przechodząc przez recepcję, zobaczyłam chłopaków siedzących w hotelowej restauracji. Skierowałam się w stronę chłopaków. Zobaczyłam chłopaka, który szedł tyłem. Chciałam go jakoś ominąć, ale on zaczął wymachiwać rękami i wpadł na mnie.

-przepraszam, nic Ci nie jest ? –zapytał nieznajomy chłopak.

-nie,ale na przyszłość, nie wymachuj rękami tak – powiedziałam roześmiana

-okej –odpowiedział chłopak, który też się roześmiał .

Podniosłam siatki i już miałam ruszać,ale zauważyłam,że chłopak stanął mi na drodze. Chciałam go wyminąć, dlatego skręciłam lekko w prawą stronę, niestety on też. Potem skręciłam w lewa, znowu tak jak on. Roześmiałam się,a  chłopak zszedł mi z drogi i gestem ręki wskazał, żeby szła. Podziękowałam mu i poszłam. Okej, to było dziwne. Spojrzałam na chłopaków, którzy pożerali mnie wzrokiem. O co im znowu chodzi ? Położyłam siatki koło stolika i dosiadłam się do nich.

-widzieliśmy to –odezwał się Zayn

-was też miło widzieć, jak spędziłam dzień ? byłam na zakupach jak widzisz, dzieki,że pytasz –powiedziałam z uśmiechem.

- oj Emily,Emily –powiedział Louis, kiwając przecząco głowa.

-on wymachiwał rękami ! –tłumaczyłam się.

Co ja robie ? tłumacze im się ? Louis pewnie już myśli o czymś o czym nie powinien. Jak to on. Po chwili chłopcy zaproponowali, żebyśmy poszli na spacer po plaży. Zgodziłam się, ale najpierw musiałam zanieść te siatki.

-okej za 15 minut przy recepcji –oznajmił Liam, na co każdy pokiwał głową twierdząco.

W nowym Jorku była nie co inna pogoda niż w Londynie. Było ciepła i świeciło słońce. Podeszłam do torby, wybrałam ten zestaw i poszłam do łazienki. Po paru minutach byłam gotowa i wyszłam z niej. Zauważyłam blondyna na balkonie, dlatego podeszłam do niego i przytuliłam go od tyłu. Chciałam popatrzeć w jego oczy,dlatego zrobiłam jeden mały krok i znalazłam się przed nim. Uwielbiałam patrzeć w jego oczy,były przepiękne. Niestety nie widziałam w nich radość, tylko hmm… smutek ?

-co się stało ? –zapytałam, nie odrywając wzroku od jego oczu.

Powoli zaczynałam myśleć, że to wszystko przez to co się stało z restauracji. Nie rozumiem przecież nic takiego się nie wydarzyło.

-zazdrosny jesteś ? –zapytałam po chwili

-może i jestem głupi,ale tak –odezwał się –widziałaś jak on się na Ciebie patrzył ?

O czy on znowu mówi ? niczego takiego nie zauważyłam, ale nawet jak się patrzył, to mnie to nie interesuje.

-a jak ja mam się czuć ? Niall pomyśl… wrócimy do Londynu i znowu wszystko się posypie,po prostu wyparuje. Pojawi się Bonnie i znowu będzie tak jak pare dni temu. Jak ja mam jej w oczy spojrzeć ? Mogłabym Cię mocno przytulić i nigdy nie puścić, ale jest jedna przeszkoda. Wiesz chyba jaka – oznajmiłam.

Po chwili chłopak podszedł i po prostu mnie przytulił.

-nic się nie posypie. Jak wrócimy do Londynu to z nią zerwę,obiecuję –oznajmił blondyn.

Po chwili zaczęliśmy się przybliżać do siebie, a nasze usta złączyły się w długi pocałunek. Odkleiłam się do chłopaka, spojrzałam na zegarek i oznajmiłam blondynowi, że musimy iść. Na dole byli już wszyscy. Przywitaliśmy się z nimi i poszliśmy w stronę plaży. Po drodze oczywiście ludzie patrzyli się na nas jak na debili. Może dlatego, że wydurnialiśmy się i śmialiśmy na środku ulicy. Po chwili poczułam wibracje w kieszeni. Powiedziałam chłopakom, żeby szli, a potem do nich dojdę. Spojrzałam na wyświetlacz, na którym pisało, że dostałam sms-a od Nicoli.

Heeeej,co tam u Ciebie ? przepraszam, że się nie odzywałam, ale byłam u cioci :)

Heej,jasne nie ma sprawy, rozumiem. Nic u mnie ciekawego, jestem w Nowym Jorku, wszystko nareszcie się układa, po prostu jestem szczęśliwa.

Nowy Jork?  żartujesz sobie? Nawet nie wiesz,jak się ciesze,że wszystko się układa. Nie pytam na razie o nic,potem mi powiesz. Okej nie przeszkadzam Ci, odezwij się wieczorem.

Okej xx

Schowałam telefon do kieszeni i pobiegłam w stronę chłopaków. Korzystając z okazji, że się rozpędziłam, wskoczyłam Malikowi na barana. Chłopak spojrzał na mnie, a potem zaczęliśmy biec w stronę plaży. Po chwili trafiliśmy na jakąś polanę. Nikogo w pobliżu nie było, byliśmy nieco oddaleni od plaży, więc może by zrobić ognisko.

-wiecie co ? możemy zrobić ognisko –oznajmiłam

-okej – powiedział Zayn,po czym wszyscy usiedli w kółeczku –to rób,nie krępuj się

-sama ? –odpowiedziałam

-a z kim ? –zapytał Zayn

-no tak, przecież chłopaków tutaj nie ma –oznajmiłam.

Co za zdzierstwo ? oni sobie jak panienki usiedli na dupie, a ja musze sama rozpalić ognisko. Z tego co mi wiadomo, to teraz ja powinnam siedzieć, a oni szukać drewna i rozpalać ognisko, a nie na odwrót. Kiedy już pozbierałam kilka patyków podeszłam do wyznaczonego miejsca i zaczęłam je układać. Świetnie to teraz trzeba to rozpalić. Spojrzałam kątem oka na chłopaków, którzy robili coś w telefonie. Próbowałam rozpalić to, ale coś mi się nie udawało. W pewnym momencie poczułam czyjąś rękę na mojej. Odwróciłam się i ujrzałam Niallera.

-daj pomogę Ci –powiedział blondyn z uśmiechem

-dzięki –odpowiedziałam, po czym pocałowałam go w policzek.

Razem poszło nam o wiele szybciej. Po chwili pojawił się ogień, który stawał się coraz większy.

-nareszcie, już myślałem,że nigdy nie skończysz, co tak długo ? –zapytał Zayn, który chciał się przysiąść, ale go odepchnęłam.

-żartujesz ? ja to zrobiłam, no z małą pomocą Nialla, więc tylko my będziemy siedzieć przy ognisku –oznajmiłam

-bardzo śmieszne –powiedział Louis, podchodząc do mnie

-mi nie jest do śmiechu –oznajmiłam

Po dłuższej namowie, zgodziłam się, żeby przyłączyli się do nas. Chciałam się z nimi trochę podroczyć. Louis zaczął opowiadać jakąś straszną historię, a ja w między czasie zrobiłam zdjęcie ogniska i weszłam na twittera, po czym je dodałam.Pod nim oznaczyłam konta chłopaków i napisałam tylko „ tak, moje dzieło. Chłopaki mogliście troche pomóc, a nie tylko siedzieć.Nie ma to jak prawdziwi mężczyźni,oprócz Nialla. Dzięki za Pomoc xx „ Przyznam, że trochę długie, ale się zmieściło. Weszłam przy okazji na konta chłopaków, akurat byłam na koncie Louisa „ nasza kochana Emily rozpala ognisko” odpisałam mu tylko, a potem zaczęłam odpisywać fankom chłopaków. Po chwili odłożyłam telefon i powróciłam do słuchania chłopaków. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Okej,mamy 25 rozdział :) 

Opinie zostawiam wam :D 

Mam do was pytanie,co myślicie o tym blogu ? 

Co zmienić ? :) 

To takie dwa pytania ode mnie :)

Przepraszam za błędy :)

Do następnego xx