Rozdział 25 :)

*Oczami Jessiego*

Kiedy dowiedziałem się ,  że Amanda jest w szpitalu po prostu nie mogłem w to uwierzyć. Oznajmiłem chłopakom co się stało , a potem szybko ruszyliśmy do szpitala. Oczywiście była kłótnia kto prowadził. Wszyscy powiedzieli , żeby Louis prowadził, ale ja widziałem w jakim on jest stanie i nie może prowadzić. Dlatego ja prowadziłem , bo oprócz jego , tylko ja miałem prawa jazdy. Mimo że jest z Eleanor , to wiedziałem , że on strasznie kocha Amandę . W szpitalu byliśmy po ok. 20 minutach .Szybko spytaliśmy recepcjonistkę  gdzie leży moja siostra, powiedziała nam i udaliśmy się szybko do wskazanej przez nią sali. Weszliśmy i była pusta. Myślałem , że  pomyliła sale , wtedy zaczepił nas pan w średnim wieku. Musiał to być lekarz , bo miał na sobie fartuch . Kiedy oznajmił nam , że Amanda jest operowana i walczy o życie po prostu się załamałem , podobnie jak Louis. Usiadłem na krześle i schowałem głowę w dłonie, Louis zrobił to samo .wszyscy byliśmy załamani . Niall płakał ,Harry widziałem , że też prawie, Zayn i Liam też. Ona nie może umrzeć , mam tylko ją . Nie może mnie zostawić samego . Po parogodzinnym siedzeniu na korytarzu , wyszedł lekarz.

-Operacja się udała, wszystko poszło bez komplikacji , na razie są małe blizny , ale z czasem się zagoją , niestety najbliższe 5 godzin zadecydują czy Amanda będzie żyła – oznajmił.

- Ale przecież wszystko poszło dobrze – powiedział Zayn.

- To prawda, ale jej stan jest bardzo ciężki , musimy czekać – odpowiedział.

- A możemy ją zobaczyć – zapytałem.

- Tak możecie, ale nie na długo – odpowiedział lekarz i odszedł.

Przypomniałem sobie , że Vanessa nic nie wie , dlatego szybko wybrałem do niej numer.

Cześć Jessie

Hej Vanesso , mam dla Ciebie złe wieści.

Co się stało?

Amanda , ona jest w szpitalu , miała wypadek .

Jak to ? w którym ?

Powiedziałem , jej dokładnie gdzie leży i w jakim jest stanie . Powiedziała , że zaraz będzie.  Postanowiliśmy poczekać na nią . Po 20 minutach na korytarzu pojawiła się cała zapłakana Vanessa. Szybko ją przytuliłem . Kiedy się odkleiliśmy od siebie to weszliśmy do Amandy. Vanessa podeszła do niej i złapała ją za rękę.

* 8 godzin później*

Nadal siedzieliśmy przy niej . Po chwili do sali wszedł lekarz. Przebadał ją i oznajmił , że jest dobrze .

- Powoli będziemy ją próbować wybudzać – powiedział.

- Ale jak to już ? – zapytałem.

- Jej stan polepszył się , dlatego warto spróbować – odpowiedział.

Lekarz zawołał pielęgniarkę  ,a nas poprosił żebyśmy wyszli . Po 10 minutach wyszedł do nas na korytarz.

- Pacjentka wybudziła się , czuje się lepiej , możecie do niej wejść – powiedział lekarz.

Zaczęliśmy się wszyscy pchać do sali .

-Stop ! tak niczego nie załatwimy , najpierw panie – powiedział Liam.

Vanessa weszła pierwsza, potem ja , a na końcu chłopaki.

*Oczami Amandy*

Nie wiedziałam co się ze mną działo. Pamiętam tylko głośny huk , a potem ciemność . Wiedziałam , że chłopaki są na korytarzu, bo słyszałam ich . Po chwili w sali pojawili się oni wraz z Vanessą . Dziewczyna podeszła do mnie i przytuliła mnie mocno .

- Nie płacz – powiedziałam , uśmiechając się i ocierając łzy z jej policzków.

-Strasznie się o Ciebie bałam - powiedziała, próbując powstrzymać łzy.

Uśmiechnęłam się do niej i po chwili zadzwonił do niej telefon, ona przeprosiła nas i poszła odebrać , po paru sekundach wróciła i powiedziała , że musi zastąpić koleżankę w pracy.

-Wpadnę później , trzymaj się, pa – powiedziała przytulając mnie.

Pożegnała się z chłopakami i wyszła.

- Wiesz jak się baliśmy o Ciebie ? – zapytał Jessie.

- Też się cieszę  , że Cie widzę  - odpowiedziałam roześmiana.

Chłopak przytulił mnie tylko . Potem podszedł Liam, Zayn , Niall, Harry , a na końcu został Louis.

- Dobra, my idziemy pogadać z lekarzem , kiedy Cie wypiszą – odpowiedział Zayn.

- Dopiero miała operacje przecież , spokojnie Zayn – odpowiedział Jessie . – Ale chodźmy –dodał.

Wszyscy wyszli oprócz Louisa. Na sali zapanowała cisza, nikt nie wiedział co powiedzieć. Cieszyłam się , że zobaczyłam Louisa, mimo , że byłam nie przytomna to strasznie za nim tęskniłam.

- Strasznie się bałem o Ciebie  i tęskniłem za Tobą – odezwał się w końcu.

-Jako za przyjaciółką ? – odezwałam się .

On tylko spuścił głowę , nie odezwał się . Okej czyli jak nie za przyjaciółką .

- To też – oznajmił cicho .

- Gdzie Eleanor ? –zapytałam , poczułam jak po  prawym moim policzku spływa łza , Louis tego nie widział , bo był po przeciwnej stronie.

- Chyba w domu –odpowiedział .

Chciałam coś powiedzieć , ale nie wiedziałam co . Nagle do nas wparowali chłopaki . 

- Louis , dzwonił Paul, chciał żebyśmy udzielili wywiadu – oznajmił Liam.

Chłopak wstał i wyszedł. Ciekawe co ja miałam mu powiedzieć . Że tęsknie za nim , że go kocham , tak cholernie go kocham , że brakuje mi go ? Nie mogłam mu tego powiedzieć , on ma El , a ja … nie mam nikogo . Chłopaki wyszli , Jessie też , chciał pogadać z lekarzem , a ja byłam trochę zmęczona i zasnęłam. Przyśnił mi się dziwny sen…  . Śnił mi się Niall , że byłam z nim . Kochałam go  , byłam szczęśliwa. Louis się ożenił z Eleanor, mieli dzieci , a ja miałam je z Niallem. Szybko jednak się obudziłam , bo przyszedł Jessie , który się poślizgnął i wywalił ,zaczęłam się głośno śmiać .

- Nic Ci nie jest? – zapytałam .

- Nie nie , żyje , spokojnie – odpowiedział z uśmiechem , siadając koło mnie.

Zaczęliśmy gadać . Ja wypytywałam się co u Vanessy , jak im się żyje , a on trochę o Louisie . Nagle zaczął pytać o każdego z chłopaków , a na końcu o Niallera.

- A Nialla kochasz ? – zapytał

Nie wiedziałam o co mu chodzi .

- Ale my nie jesteśmy ze sobą – odpowiedziałam .

- A chciałabyś ? – zapytał ponownie .

- Nie wiem sama – oznajmiłam mu .

Teraz już miałam mętlik w głowie , nie wiedziałam nic. Kocham Louisa. Nie mogę przestać myśleć o tym śnie , czytałam kiedyś , ze sny coś oznaczają , ale nie mogłam sobie przypomnieć co . I jeszcze ta akcja z oczami , a teraz Jessie. Tak sobie gadaliśmy i nie zauważyliśmy ale minęło już 5 godzin. Wow szybko ten czas leci . Chłopaki napisali Jessiemu sms-a , że już skończyli wywiad , jutro wpadną do mnie , bo są zmęczeni .

- Napisali , że tylko Niall tu jedzie , chciał z Toba pogadać , dobra ja też się zwijam  , nie chce wam przeszkadzać  - oznajmił Jessie , uśmiechając się 

- Okej , to pa – odpowiedziałam całując go w policzek.

W głębi serca cieszyłam się , że przyjdzie , stęskniłam się za nim. Boże co ja wygaduje ?! Jessie wyszedł . Szybko wzięłam telefon i zadzwoniłam do przyjaciółki.

Cześć Amando, jak się czujesz , coś się stało?

Tak stało się , a czuje się dobrze .

Boże co się stało? Zawołaj lekarza !

Spokojnie ze mną wszystko w porządku

Więc zamieniam się w słuch.

Ja się chyba zakochałam w Niallu

Hym… Niall , Niall ,Niall  ah ten Niall

Przestań to nie jest śmieszne .

No dobra , a więc w czym problem ?

Nie jestem pewna tego , a ja nadal kocham Louisa.

Kochasz dwóch chłopaków jednocześnie , okej zdarza się , a jesteś pewna że go kochasz ?

Kogo ?

Mojego dziadka wiesz , no Nialla .

Ostatnio mi się śnił, tak jak Eleanor z Louisem , że byli szczęśliwi, a ja z Niallem , coraz bardziej zatapiam się w jego niebieskich oczach , tęsknie za nim .

Masz odpowiedź . Nie będę przeszkadzała , bo zaraz ma przyjść Nialler.

Skąd wiesz?

Jessie dzwonił , to pa

Pa , dziękuje , kocham Cie

I rozłączyłam się . Pomyślałam jeszcze nad tą rozmową i nad tym co powiedziałam Vanessie , a ona mi i doszłam do wniosku , że go kocham . Po 10 minutach pojawił się Nialler. Przywitaliśmy się , chłopak usiadł na krześle , a ja zamiast leżeć , to przybrałam pozycję siedzącą .

- Amando , ja musze …. Ja muszę Ci coś  powiedzieć – zaczął. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jak wam się podoba 25 rozdział ? 

Pytacie się mnie o to czy Amanda będzie z Lou , a więc nie powiem wam , 

dowiecie się w kolejnych rozdziałach :3

Dziękuje za komentarze , ale myślę , że jak jest tyle czytających osób , to stać was na więcej :)

Następny po 20 komentarzach 

< mam nadzieje , że dacie radę >