Rozdział 26

Zadałam mu pytające spojrzenie , zaczęłam się bać , że coś się stało .  Postanowiłam , że mu to wyznam . Najpierw on , a potem ja .

-Niall… Ja też – odpowiedziałam  - To lepiej zacznij Ty – dodałam.

- Chodzi o to , że ja się w Tobie zakochałem , kocham Cię – oznajmił cicho.

Nie wierzyłam w to co powiedział , ale w głębi serca cieszyłam się , że czuje to samo.

- Muszę powiedzieć , że czuję to samo – powiedziałam .

On spojrzał na mnie i uśmiechnął się , ja odwzajemniłam to . On lekko się przysunął i musnął moje usta. Spojrzał w oczy i powiedział „ Kocham Cie „ . Potem po prostu wpiłam się w jego usta. Niall całował podobnie do Louisa . Jak to do Louisa ?! Czy ja to właśnie powiedziałam ? Dlaczego on nie może wyjść z mojej głowy. Po chwili  odkleiłam się od niego z powodu braku powietrza .

- Będę się zbierał i tak mnie lekarz zaraz wygoni – powiedział.

- Okej, to pa – odpowiedziałam.

Chłopak tylko pocałował mnie w policzek i wyszedł.

*Oczami Nialla*

Teraz kiedy nie jest już z Louisem mogłem jej powiedzieć co czuję . Jestem ciekawy jak zareagują na to chłopcy , mam nadzieje , że przyjmą to dobrze. Nareszcie jestem z Amandą . Strasznie długo na to czekałem . Kocham ją i cieszę się , że ona mnie też. W końcu poznałem smak jej ust , cała jest moja. Ze szpitala postanowiłem pójść na piechotę . Po 20 minutach byłem w domu .

- I jak się Amanda czuje ? – zapytał Jessie.

- Dobrze – odpowiedziałem z uśmiechem

Jessie spojrzał na mnie pytającym wzrokiem , wiedział , że coś się wydarzyło. Kurde jak on to robi ?! dobry jest ,zawsze wie więcej niż powinien.

- No dobra , jestem z Amandą – oznajmiłem im.

Wszyscy zaczęli mi gratulować , chłopcy bardzo się cieszyli , znaczy prawie wszyscy . A mianowicie Harry i Louis nie byli do końca zadowoleni . Loczek poszedł do pokoju, a ja skierowałem się na nim , musimy poważnie porozmawiać .  Zapukałem  i wszedłem do pokoju loczka . Harry patrzył się na zdjęcie Amandy , które zrobił jej.

- Jak mogłeś mi to zrobić ? Myślałem , że jesteśmy przyjaciółmi – mówił

- Harry ja też ją bardzo kocham , wiesz o tym , jesteśmy przyjaciółmi i przepraszam , ale ona była wolna ,więc już nie mogłem dłużej ukrywać tego -  powiedziałem.

- Muszę chyba sobie kogoś innego znaleźć  ,teraz kiedy Ty z nią jesteś , to ja nigdy z nią nie będę, powodzenia blondasku   – odpowiedział .

Uścisnęliśmy sobie dłoń i wyszedłem . Dochodziła północ , byliśmy już strasznie zmęczeni , wiec położyliśmy się spać .

*Oczami Amandy*

Teraz jestem pewna , że kocham Nialla , nadal tez kocham Louisa. Właśnie Louis. Staram się o nim nie myśleć , ale nie potrafię , nadal cholernie go kocham , ale od dzisiaj mam mojego żarłoka. Pomyślałam  jeszcze przez chwilę i zasnęłam .

*parę dni później*

Obudziłam się o 10 , bo pielęgniarka zmieniała kroplówkę .

- Dzień dobry Amando – odezwała się kobieta .

- Dzień dobry – odpowiedziałam , uśmiechając się .

Kobieta odwzajemniła to i wyszła . Po chwili przyszedł lekarz .

-Jak się czujesz ? – zapytał

- Bardzo dobrze  -odpowiedziałam .

- Już możesz wychodzić z łóżka ,Twój stan jest bardzo dobry, dzisiaj zabierzemy Cię na badania kontrolne i zdecydujemy kiedy będziesz mogła wyjść – oznajmił .

- Dobrze, dziękuje – odpowiedziałam.

Skoro lekarz powiedział, że mogę wstawać , to ruszyłam się z łóżka i podeszłam do torby z ubraniami , którą przyniósł mi mój brat. Wybrałam to i zaczęłam szukać  łazienki , lepiej by było gdybym wiedziała gdzie iść . Zaczęłam chodzić po wszystkich salach , aż w końcu trafiłam do niej . Wzięłam prysznic , umyłam zęby , rozczesałam włosy , pomalowałam się i ubrałam . Po 30 minutach wyszłam z łazienki. Weszłam do mojej sali i zastałam tam chłopaków z moim bratem .

- Gdzie byłaś ? Oszalałaś ? Przecież nie możesz wstawać  - zaczął się wydzierać Jessie.

Nie słuchałam go trochę , tylko przewróciłam oczami.

- Po pierwsze , byłam w łazience , jak zauważyłeś , po drugie nie oszalałam , a po trzecie mogę już wstawać , lekarz pozwolił, jeszcze coś ? – oznajmiłam mu .

Najwidoczniej zgasiłam Jessiego , bo nic nie mówił . Chłopaki tylko się zaczęli śmiać .

- A nie przywitałam się – powiedziałam .

Podeszłam do każdego z osobna i przytuliłam ich , a od Nialla dostałam buziaka w policzek.

-Mamy coś dla Ciebie – zaczął Liam.

- Wiesz… po tym wypadku , zostałaś bez telefonu znaczy masz telefon ,ale on się nie nadaje już  , dlatego proszę to dla Ciebie – powiedział Zayn , podając mi nowiutki telefon.

Zaczęłam się sprzeczać , ze nie wezmę go , bo to za drugi prezent , ale oni grozili , że się obraża na mnia i nigdy mi tego nie wybaczą . Za długą namową wzięłam TEN telefon .

- Jaki cudowny , dziękuje wam – powiedziałam , przytulając każdego , teraz to ja dałam Niallerowi  buziaka w policzek.

- A ode mnie masz jeszcze TO , wiesz gdybyś chciała zmienić obudowę – powiedział blondyn , dając mi drugą obudowę do telefonu .

- Dziękuje Ci Niall – powiedziałam , uśmiechając się .

Po chwili wszedł lekarz i powiedział , że musze iść na badania . Powiedział , że za 15 minut powinnam być z powrotem . Pożegnałam się z nimi i poszłam za lekarzem . 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jak podoba wam się rozdział ? 

Nadal pytacie się , czy Amanda będzie z Lou.

 Odpowiedz brzmi : tak , ona będzie z Lou. 

Czytajcie , a się dowiecie kiedy :)

Druga sprawa to kwestia komentarzy. 

Dzięki , że pokonaliście te 20 komentarzy , ale 

zauważyłam , że jest dużo anonimowych , 

a parę jest dodanych co 30 minut . 

Mam wrażenie , że to dodaje jedna osoba .
Ale doceniam , że chciałyście nowy rozdział ,dlatego to wszystko < znaczy tak sądze> :D 

I chciałabym też , żebyście wytłumaczyły dlaczego wam się podoba rozdział , trochę rozwinęły to.

Chce mieć pewność , że czytacie :) 

Ode mnie tyle :)

CZYTASZ=KOMENTUJESZ :D