Rozdział 2 :)

-Nie , ona nie będzie z Tobą gadać ,widać teraz jak ją kochałeś , nawet nie potrafiłeś powiedzieć jej prosto w oczy , że masz inną ,a teraz zejdź mi z oczu ,bo mam ochotę Cię zabić-powiedział groźnie mój brat.

-Powodzenia na nowej drodze życia-odpowiedziałam mu ,po czym oddałam mu bransoletkę z jego imieniem ,którą mi dał parę miesięcy temu na dowód jego miłości do mnie –te Twoje słowa nic nie znaczą-dodałam mu i poszliśmy dalej. Długo czułam jego wzrok na sobie ,ale próbowałam to ignorować. Weszliśmy do Galerii. Spędziliśmy tam kilka godzin. Kupiłam sobie parę bluzek i miętowe trampki , Jessie kupił sobie spodnie i bluzkę. Postanowiliśmy pójść na jakiegoś shake, kiedy wracaliśmy zaszliśmy do sklepu ,kupiliśmy najpotrzebniejsze rzeczy do domu . Byliśmy już w domu, Jessie zaczął robić kolacje.

-Zanieś te rzeczy to swojego pokoju –powiedział

-Wiem , właśnie to robię – odpowiedziałam mu .

-I zamknij drzwi za sobą-wykrzyczał ,mimo że byłam na górze to czułam ze się uśmiecha.

-Tylko , że ja nie mam drzwi ! –odkrzyknęłam .

- Wiem, specjalnie to powiedziałem –roześmiał się.

Pokiwałam głową i w myślach pomyślałam „Debil ,ale jaki kochany” .

-Amanda ,kolacja –wykrzyczał Jessie

-Czego drzesz ryja ?- zapytałam z uśmiechem , schodząc po schodach .

Nie odpowiedział ,ale dostałam w zamian to , że się uśmiechnął. Jessie zrobił pyszne kanapki, zjedliśmy ze smakiem po czym skierowaliśmy się do swoich pokoi ,żeby się położyć . Kiedy chłopak był w swoim pokoju głośno trzasnął drzwiami.

-Specjalnie mi to robisz, bo wiesz że nie mam drzwi –krzyknęłam

-Kocham Cię siostrzyczko – tylko to usłyszałam z ust chłopaka.

Położyłam się do łóżka i od razu zasnęłam. Rano poczułam jak ktoś mnie budzi.

-Wstawaj , dzisiaj przychodzi moja dziewczyna-oznajmił chłopak

-Cieszę się – byłam jeszcze nie wybudzona, więc palnęłam jakaś głupotę.

-Szybko  ,będzie tu za 20 minut- powiedział szybko po czym wyszedł z pokoju.

Miałam jeszcze pospać ,ale przypomniałam sobie co powiedział Jessie .Spojrzałam na zegarek była 9:40 cicho sama do siebie powiedziałam „co za człowiek, wyspać się nie da” . Wywlokłam się z łóżka ,wybrałam TO <tylko trampki granatowe do tego> i poszłam do łazienki wykonać poranną toaletę .  Po  15 minutach byłam gotowa , pozostało mi 5 minut na śniadanie . Zeszłam na dół a Jessie przygotował mi płatki z mlekiem. Nagle zadzwonił dzwonek .

-O hej kochanie-powiedział Jessie do nieznajomej dziewczyny.

-Hej –odpowiedziała dziewczyna.

Po chwili ujrzałam jakąś dziewczynę w toną tapety na twarzy , była ona w objęciach mojego brata. Nie mogłam w to uwierzyć, ona przypominała wielką lalkę Barbie. Nie wiedziałam czy Jessiego tak uwiodła ,bo ona raczej nie ma wielkiego serca .

-Amando to jest Hannah , Hannah to Amanda-chłopak przedstawił nas sobie . Znałyśmy się nie całe 2  minuty , a ja już jej nienawidziłam . Wróciłam jednak do jedzenia moich płatków. Kiedy zobaczyłam jak wymieniają ślinę ze sobą to poczułam lekkie zemdlenie i myślałam że zwymiotuje ,ale na szczęście skończyło się tylko na wypluciu całej porcji ,którą właśnie wzięłam do buzi. 

-Jessie możemy pogadać? -zapytałam

-Jasne to mów –odpowiedział mi , po czym się uśmiechnął

-Ale ja wolałabym na osobności –wymusiłam uśmiech.

Pociągnęłam brata za rękaw i poszłam na górę z nim .

-Co to jest ? –zapytałam go

-Ale co?- odpowiedział ze spokojem

-No to coś na dole, czy Ty zwariowałeś? –odparłam –od razu zaznaczam ,że nie mam zamiaru być miła ,bo nie znoszę plastikowych lalek.

-Ona nie jest plastikowa , to zwykła dziewczyna- powiedział, podnosząc głos

-A czy ja mam tonę tapety na ryju? –zapytałam ze spokojem.

Nie odpowiedział mi . Jessie bez słowa poszedł na dół ,a ja za nim . Zobaczyłam jak Hannah poprawia sobie makijaż . Pod nosem powiedziałam „ no błagam i tak ma wystarczająco dużo tapety na ryju” ale powiedziałam to chyba głośniej niż myślałam ,bo Jessie i Hannah się spojrzeli na mnie . Postanowiłam pójść się przejść , nie mogłam dłużej patrzeć jak da plastikowa lalka przytula się do mojego brata. Wyjrzałam przez okno, zauważyłam , że zrobiło się chłodniej ,więc poszłam założyć coś cieplejszego. Wybrałam TO ,włożyłam słuchawki do uszu i bez słowa wyszłam z domu . Udałam się na cmentarz ,wybrałam najładniejsze róże, kupiłam dwie świeczki i poszłam na grób rodziców. Zapaliłam je ,położyłam róże i poczułam jak po moich policzkach spływają łzy. Wiem że rodzice mnie słyszą dlatego często z nimi rozmawiam . Mówiliście ,że wszystko się ułoży, że nigdy nie pozwolicie żebym cierpiała, a teraz nie ma was, Filip znalazł sobie inną ,Jessie znalazł sobie jakąś lalkę. Strasznie mi was brakuje. Zaczęło się ściemniać,  postanowiłam już wracać, otarłam łzy, powiedziałam tylko „Kocham Was” i odeszłam. Po 15 minutach byłam w domu. Ta cała Hannah nadal tam była ,nie mogłam już znieść jej towarzystwa ,nienawidziłam jej ,to była zwykła pusta lalka.

-Nie musisz już iść? –zwróciłam się do dziewczyny mojego brata.

-Zostanę jeszcze trochę -odpowiedziała

-Nie masz własnego domu? –zapytałam już wkurzona.

Podeszłam do drzwi, otwierając je, powiedziałam tylko „ no już wypad, żegnam Cię „

Hannah niechętnie wstała i już miała wychodzić ,kiedy podstawiłam jej nogę , a ona się wywaliła. Wybuchałam śmiechem i zamknęłam jej drzwi przed nosem. Widziałam że Jessiemu się to nie podobało.

-Nie podoba mi się jak traktujesz Hannah – powiedział z powagą

-Nienawidzę jej-odpowiedziałam mu .

-Dlaczego nie możesz po prostu jej zaakceptować  ?- zapytał chłopak .

-Spójrz na nią , jakbym w jej obecności włączyła suszarkę to by jej się ten puder rozsypał , to pusta lalka Barbie ,takimi bawiłam się w wieku 5 lat- starałam się go przekonać ,żeby przejrzał na oczy ,ale to jednak nie pomogło.

-Ale ja ją kocham . A tak na marginesie to gdzie byłaś ,martwiłem się –powiedział, podchodząc do mnie.

-Ona się Tobą bawi, ona Cię nie kocha , to wszystko to jedna wielka ściema i byłam u rodziców.-odpowiedziałam chłopakowi.

Chłopak chciał mnie przytulić ,ale ja pobiegłam na górę , najchętniej zamknęłabym drzwi na klucz ,ale przecież ich nie miałam. Co on w niej widzi , ja go nie poznaje . Podeszłam do biurka ,zalogowałam się na twittera, napisałam tylko „Jakbyście byli tutaj ze mną  to wszystko by było o wiele prostsze”  Sprawdziłam tylko na TT moich idoli czyli Harrego ,Liama ,Louisa ,Zayna  i Nialla  ,poczytałam ich nowe twetty i wylogowałam się z TT. Byłam zmęczona dzisiejszym dniem ,więc, przebrałam się w TĘ piżamę i zasnęłam. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dodaje jeszcze dzisiaj ,bo tamten za krótki był . 

Dziękuje wam za komentarze , naprawdę nie spodziewałam się aż tak pozytywnych.

W sumie mam już napisany kolejny rozdział, wiec może dodam go jutro wieczorem albo w poniedziałek. :) :)